De WW geeft in art. 19 een aantal uitsluitingsgronden. Het verschil tussen een uitsluitingsgrond en een weigeringsgrond is, dat een uitsluitingsgrond puur een feitelijke situatie betreft. Bij een uitsluitingsgrond gaat het dus niet om een verwijtbaar handelen, maar om een situatie. Een weigeringsgrond heeft daarentegen altijd te maken met een handelen of nalaten dat verwijtbaar is. Er zijn twee uitsluitingsgronden die betrekking hebben op verblijf in het buitenland. De eerste betreft de situatie dat iemand "buiten Nederland woont of verblijf houdt anders dan wegens vakantie". Dit leidt altijd tot stopzetting van de uitkering. De andere is 'het genieten van vakantie'.
Log in of activeer deze boektitel om verder te lezen.
Om het hele document te lezen moet u eerst inloggen of deze boektitel activeren.