Een werkgever constateert door middel van videoregistratie dat een werknemer kassageld verduistert. Daarop ontslaat de werkgever de betreffende werknemer op staande voet. De werknemer roept de nietigheid van het gegeven ontslag in en stelt zich op het standpunt dat de werkgever de video-opnamen niet als bewijsmiddel mag gebruiken. De Hoge Raad oordeelt uiteindelijk op 27 april 2001 dat de videobeelden als bewijsmateriaal mogen dienen, ook al is er sprake van een inbreuk op de bescherming van het privé-leven.