Een werknemer wordt wegens werkverzuim op staande voet ontslagen. Hij vecht dit ontslag vijf maanden later aan. De werknemer meent dat het ontslag nietig is, omdat hij vanaf 31 maart 1997 onafgebroken ziek moet zijn geweest. Dit betekent dat zijn "ongeoorloofde" afwezigheid hem niet kan worden aangerekend. Zodoende ontbreekt een dringende reden voor ontslag op staande voet. Dit wordt onderbouwd door een rapport van een onafhankelijk psychiater. De Hoge Raad heeft zich op 5 oktober 2001 in deze zaak moeten uitspreken over de vraag of een second opinion hier redelijkerwijze van de werknemer kon worden verwacht. En of het aan
Log in of activeer deze boektitel om verder te lezen.
Om het hele document te lezen moet u eerst inloggen of deze boektitel activeren.