Weigering WW-uitkering wegens oplichting; niet de ontslagroute, maar de ontslagreden is doorslaggevend
De werknemer die wegens een dringende reden als bedoeld in artikel 7:678 BW is ontslagen, heeft geen recht op een WW-uitkering. Behalve het zelf ontslagnemen is dit vrijwel de enige grond nog om een WW-uitkering te weigeren. In de praktijk wordt nogal eens in een vaststellingsovereenkomst vermeden om als ontslaggrond de dringende reden te vermelden. Dit om de werknemer te “sparen” en hem niet ook nog te duperen met een WW-weigering. In deze zaak speelt iets soortgelijks. Een werknemer wordt op staande voet ontslagen. Hij vecht het ontslag
Log in of activeer deze boektitel om verder te lezen.
Om het hele document te lezen moet u eerst inloggen of deze boektitel activeren.