Een werknemer werkt in de periode van 1987 tot 1990 op basis van een oproepcontract in een ziekenhuis. Zij mocht niet deelnemen aan de pensioenregeling, omdat oproepkrachten werden uitgesloten. Het pensioenfonds voert hiervoor een aantal rechtvaardigingsgronden aan. Ten eerste verschaft het fonds juist duidelijkheid over de arbeids- en pensioenrechtelijke positie van medewerkers. Ten tweede wijst de pensioenuitvoerder op de uitvoeringstechnische consequenties van het opnemen van mensen met een sterk wisselend aantal arbeidsuren in de pensioenregeling. Een vrouwelijke werkneemster legt de zaak voor aan de Commissie gelijke behandeling in Utrecht. De Commissie maakt op 9 februari 2000 korte metten met de
Log in of activeer deze boektitel om verder te lezen.
Om het hele document te lezen moet u eerst inloggen of deze boektitel activeren.