Pensioenfonds Mercurius Amsterdam (hierna: het Pensioenfonds) voerde pensioenregelingen uit voor verschillende werkgevers. Het Pensioenfonds verkeerde in onderdekking en moest korten. Daarbij maakte het Pensioenfonds onderscheid tussen werknemers van wie de werkgever een extra vrijwillige bijstorting had gedaan om korting te verminderen en werknemers van wie de werkgevers geen of een kleinere storting hadden gedaan. De laatste werknemers kregen een grotere korting. Appellant, één van de deelnemers in het Pensioenfonds, stelde dat deze handelwijze in strijd was met de Pensioenwet en vorderde ongedaanmaking van de ten laste van hem doorgevoerde kortingen.