Een werkneemster is na arbeidsongeschiktheid, ondanks hersteldverklaring, een jaar lang niet op haar werk verschenen. De werkgever wordt veroordeeld tot betaling van loon en tewerkstelling van de werkneemster. Anders dan de werkgever stelt, is geen sprake van een opzegging door de werkneemster, ook niet door tijdsverloop. Er is geen sprake geweest van een duidelijk en ondubbelzinnige opzegging van de werkneemster. Nadat de werkneemster zich luid en duidelijk beschikbaar had gesteld, kon zij daarom weer aanspraak maken op loon.