Een werknemer van een scheepswerf wordt in de jaren 1951 tot 1961 tijdens het werk blootgesteld aan asbest. In 1994 overlijdt hij aan de gevolgen van blootstelling aan asbest (mesothelioom). Voor zijn overlijden had hij de scheepswerf aansprakelijk gesteld en zijn erfgenamen nemen de procedure na zijn dood over. De kantonrechter wijst de vordering als zijnde verjaard af, maar het gerechtshof overweegt dat er termen kunnen zijn de verjaringstermijn van 30 jaar in dit geval buiten toepassing te laten. Het hof weegt alle relevante omstandigheden, maar komt uiteindelijk tot de conclusie dat er geen grond is de wettelijke verjaringstermijn voor
Log in of activeer deze boektitel om verder te lezen.
Om het hele document te lezen moet u eerst inloggen of deze boektitel activeren.